امتحانات خرداد نامه ای به اولیاء دانش آموزان

بسمه تعالی

اولیاء محترم                                                فصل امتحانات فرارسیده است و فرزندانتان از چند روز آینده خود را برای امتحانات پایان سال آماده می کنند . گرچه در گذشته بارها و بارها راجع به اهمیت امتحان و وظایف و  تکالیف اولیا ء   مطالب زیادی شنیده اید ولی به نظر می رسد یک بار دیگر به صورت خلاصه  به مطالبی  که می تواند   شما و فرزندانتان را برای روزهای امتحان بیشتر و بیشتر آماده کند اشاره ای  کوتاه می شود.    همیشه امتحان برای دانش آموزان جزء شرایط دشوار و حساس بوده است . همان گونه که وقتی ما والدین امتحان داشتیم.  تقریبا شرایط آن ها را تجربه می کردیم .آ نها در این شرایط به میزانی از حالت عادی  خود خارج می شوند و به همین دلیل ممکن است میزان حساسیت های عاطفی و عصبانیت های  آن ها در روزهای امتحان افزایش پیدا کند . مثلا زود از کوره در بروند . بهتر است شرایط آن ها را درک کنید و  انتظار روزهای عادی را از آن ها نداشته باشید .      این دوره موقت است و قرار نیست همیشه این گونه باشند .    حتی الامکان مدیریت برنامه ریزی درسی و امتحانی را به خودشان واگذار کنید . آن ها باید این مسئولیت را به عهده بگیرند . در صورتی که به شما مراجعه کردند دریغ نکنید و کمک کننده باشید حتی  اگر مطمئن هستید    فرصت های   زیادی  را در روزهای گذشته از دست داده اند. الان زمان سرزنش و تصفیه حساب و تحقیر یا نارضایتی نیست .  کار از کار گذشته است و  بهتر است او را    در ساعات و روزهای پایانی همراهی کنید . وبه جای تخریب ،تحریک و امید وار کنید .     نیازی به اعتراف نیست و از آن بگذرید خودشان به مطلب شما خواهند رسید   . چه یاد آوری کنید و چه با سعه صبر تحمل کنید و   منتظر روزهای آینده باشید .     حداقل فایده  این گذشت  ، آرامش در روزهای سرنوشت ساز آینده است .  رفت و آمد های خانوادگی و   دوستانه را به حداقل برسانید .     دانش آموزان در روزهای امتحان به  تمرکز و آرامش محیط خانه نیازمندند    گرچه در این شرایط هم،  به تفریح ،گفتگوی صمیمانه با اعضای خانواده و سرگرمی هایی که قبلا از آن لذت می بردند دارند.   با این تفاوت که مقدار آن باید در حداقل ممکن باشد     .و    هیچگاه فضاهای تنوعی و تفریحی    آنان را به صفر نرسانید .  بعضی از دانش آموزان مایلند مادر یا پدر  در هنگام مطالعه کنارشان باشند  و  از این که   بخواهند به تنهایی درس بخوانند  احساس خوبی ندارند.   گرچه قید و شرط جالبی نیست  و در شرایط دیگر  این وابستگی  توصیه نمی شود.  اما اگر چنین درخواستی داشتند بدون پاسخ نگذارید . با آن ها همراهی کنید.   صرف حضور شما موثر ،آرامش بخش و امیدوار کننده است   .همه اعضای خانواده و خصوصا پدر و مادر   فضای عاطفی و روانی خانواده را آرام و بدون تنش نگه دارند.   جرو بحث های احتمالی را به  روزهای بعد و   پس  از پایان امتحان موکول کنید .     اگر توانایی شروع کردن را  داریم   مطمئنا باید  توانایی کنترل کردن  و  به تاخیر انداختن اختلافات را هم داشته باشیم ( البته اگر خدای ناکرده اختلافی در کار باشد )      دانش آموزان در روزهای امتحان باید از تغذیه  مناسب تری  نسبت به روزهای عادی برخوردار باشند.   حتی الامکان از نظر تغذیه   مثل میوه های تازه ؛ مواد لبنی و   پروتئین دار سبزیجات تازه و مواد غذایی که خودشان دوست دارند و البته مجاز و با تشخیص شما مفید،  در اختیارشان قرار دهید  .  در این زمینه اصرار نکنید و آن ها را بی جهت   نسبت به این موضوع حساس نکنید .      ممکن است   در برابر  درخواست های شما  مقاومت کرده و  حتی غذای عادی خود را هم میل نکنند  و   کار از آن چه هست   خراب تر شود  .یعنی از  شما اصرار از  آن ها  انکار . در روز امتحان هم حتی الامکان آن ها را تشویق به خوردن صبحانه کنید .   اگر ذائقه آن ها طبق عادات گذشته مناسب نیست  خوراکی های ساده و   کم حجم مثل شکلات ، بیسکویت یا  هر ماده غذایی دیگری که مناسب  فرزندتان است به  او  بدهید تا در  هنگام لزوم استفاده کند . حتی الامکان خواب آن ها را کنترل کنید . در شب های امتحان  کل خانواده باید خواب خود را تنظیم کنند .  و به موقع بخوابید  اگر والدین بیدار بمانند نمی توان از آن ها انتظار داشت   زودتر از شما بخوابند اگر انتظار دارید   فرزندتان اضطراب نداشته باشد  و با آرامش  راهی  جلسات امتحان شود    در وهله اول  از خودتان بپرسید آیا آرامش دارید یا خیر ؟ در بسیاری از مواقع   اضطراب و یا  نگرانی  خانواده است   که  مثل ویروس ،آشفتگی را به فرزند منتقل می کند . نیازی به انکار نیست فرزندتان به شما نگاه کند متوجه وضعیت روحی و روانی تان  خواهد شد.  همان طور که شما به عنوان والدین چنین ادعایی دارید   .ممکن است بارها برای افزایش دقت و گرفتن نمره خوب  تذکر  بدهید و درست این کار را قبل از خروج فرزندتان  از منزل بارها و بارها  تکرار کنید .        .به امید این که تذکرات شما کارگر افتد و نتیجه بخش باشد . اما  متاسفانه  وقتی از حد می گذرد بیشتر دل و جرات او را کاهش داده و او را با ترسی پنهان و   ناشناخته مواجه خواهد کرد .   این نوع تذکرات لازم است .اما تفاوتی بین یک بار گفتن و چند بار گفتن ندارد .    هرچه کمتر  بگویید بهتر است . تذکر و یاد آوری نکات مهم  در    هنگام جلسه  باید کوتاه و مختصر باشد .در هنگام در س خواندن در خانه ،گاهی مواقع به او سربزنید از حالش جویا شوید و قوت قلب او باشید .  با استفاده از کلمات مناسب به او تلقین کنید که مطمئن هستید از پس شرایط امتحان بر خواهد آمد و به او پشت گرمی و دلداری بدهید . در این زمینه البته اغراق  نکنید و  تشویق و ترغیب شما   باید عادی باشد .  اگر گاهی مواقع از حجم زیاد کتاب گله مند است و  ابراز خستگی می کند بیشتر شنونده   باشید و احساسات او را انکار نکنید    ممکن است بخواهید شرایط خودتان را مثال برنید    که چگونه   درس می خواندید و خم به ابرو نمی آوردید و بهتر است مثلا از شما الگو بگیرد.   همان قدر که احساسات او را درک کنید برا یش کافی است  او هم می داند که کار زیادی از دست تان بر نمی آید   . شما می توانید برای او دعا کنید.     پس از امتحان خصوصا دانش آموزانی که به اصطلاح خودشان ،امتحان را خراب کرده باشند ، حال و روز خوبی ندارند و البته بی حوصله نسبت به همه چیز و همه کس .  در این شرایط  بهتر است سوال و جواب زیاد نکنید و این که حتما به   شما  بگویند چه  اتفاقی افتاده به تدریج که شرایط روحی بهتری پیدا کنند برای دردل کردن و  تخلیه ناراحتی ها و  ناکامی های  خود حتما سراغ تان  خواهند  آمد.     از سرزنش کردن و یادآوری تذکرات و راهنمایی های قبلی خود بپرهیزید آن ها خودشان همه چیز را دریافت می کنند .والسلام محمد رضا کوثری مشاور مجتمع آموزشی امام خمینی(ره)

گروه آموزشی ، پرورشی مشاوره و تربیت بدنی سوریه - دمشق اردیبهشت  1390